استادی از جنس اخلاص، صداقت و تواضع

به گزارش روابط‌عمومی «سمت» به نقل از ایسنا، نشست بزرگداشت و نقد و بررسی آثار حجت‌الاسلام دکتر احمد احمدی، به همت سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی عصر امروز (۲۷ دی‌ماه ۱۴۰۰) و با حضور دکتر سید طه مرقاتی، دانشیار دانشگاه تهران، دکتر شهین اعوانی، عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، دکتر وحید احمدی، استاد دانشگاه تربیت مدرس (و فرزند مرحوم دکتر احمدی)، دکتر حمیدرضا خادمی،‌ معاون پژوهشی سازمان «سمت» برگزار شد.

دکتر وحید احمدی فرزند مرحوم دکتر احمد احمدی در این نشست طی سخنانی اظهار کرد: یکی از وجوه تمایز دکتر احمدی تسلط و تعادل در هر حوزه بود. ایشان دارای جامعیت بین‌المللی و فرامرزی بود که سبب می‌شد در حوزه های بین المللی نیز صاحب نظر باشند.

وی ادامه داد: دکتر احمدی علاوه بر تسلط در مسائل غربی و بین‌المللی، در تفکرات حوزوی نیز تسلط بسیاری داشت تا بتواند در موارد حوزوی نیز صاحب نظر باشد. البته افراد مختلفی در کشور نظرات دکتر احمدی را قبول داشتند.

دکتر احمدی افزود: داشتن این ویژگی‌ها به مرحوم دکتر احمدی کمک می‌کرد که مرزهای ناشناخته و موانع میان حوزه و دانشگاه را شناسایی کنند که یکی از نمونه‌های آن تاسیس سازمان سمت بود و مجموعه دانشگاه تربیت مدرس بود و در تهران، کشور و در دانشگاه تربیت مدرس این خط فکری را داشت که جامعه روحانیت ساختار ذهنی منسجمی داشته باشد.

این استاد دانشگاه تربیت مدرس راجع به ویژگی‌های شخصیتی دکتر احمدی یادآور شد: دکتر احمدی به بسیاری نقاط دنیا سفر کرده بودند و آنچه که از نظر مالی داشتند، از شغل دبیری و آموزش و پرورش بود و پولی از روحانیت دریافت نکرده بود. جامع‌الابعاد بودن و به واقع ساده زیستی و مردمی بودن و داشتن عرفان و تقوای الهی به واقع در زندگی ایشان دیده می‌شد. ایشان حتی در ساعت و قرارها و در زمینه حضور در همه جلسات بسیار منظم بودند. چراکه معتقد بودند مردم نگاه می‌کنند که یک روحانی چگونه زندگی می‌کند.

دکتر احمدی مرد اخلاص و عمل بود

دکتر سید طه مرقاتی،‌ دانشیار دانشگاه تهران در خصوص شخصیت حجت‌الاسلام دکتر احمد احمدی گفت: ربع قرن در محضر این استاد حضور داشتم و به نحوی غیرمستقیم، شاگردی ایشان را می‌کردم. دکتر احمدی مرد اخلاص و عمل بود و درون‌مایه اخلاص و صداقت را در کارها داشت که سرمایه بزرگی بود و آن را تا اخر عمر حفظ کرد. این خلوص، پرهیزکاری، دیانت و صداقت از ابتدا در وجود  ایشان بود و منش‌ خود را تا آخر عوض نکرد و همواره به چیزی که می‌گفت، عمل می‌کرد. این اخلاص باعث شده بود که رفتار و گفتار ایشان در مخاطبین تأثیرگذار باشد.

دانشیار دانشگاه تهران تصریح کرد: زمانی که از ایشان تعریف می‌شد، منقلب (و ناراحت) می‌شد و بسیار متواضع بود؛ از سال 1369 که در محضر ایشان بودم، منیّت در ایشان ندیدم. ویژگی دیگر دکتر احمدی، صداقت ایشان بود و همواره راستگویی را رعایت می‌کرد.

وی تأکید کرد: دکتر احمدی فیلسوف بود و معتقدم هم در فلسفه غرب و هم در فلسفه اسلامی، ‌حرفی برای گفتن داشت. در عین حال در دعا و نیایش مثل مردم عادی بود و در نمازها، اشک از چشمانش جاری می‌شد و مدام دست به دعا برمی‌داشت و همواره تأکید می‌کرد که دست از دعا و توسل به اهل بیت برندارید. در دفاع از عقاید و باورهایشان هم شجاعت خاصی داشت.

دکتر مرقاتی به خاطره‌ای از سفر دکتر احمدی به شهر خوی اشاره کرد و گفت: ایشان خدمت بزرگی به مردم خوی کردند. بیمارستان 320 تختخوابی این شهر مدت‌ها بود که درحال احداث بود. گروهی از مردم شهر خوی به سراغ ایشان آمدند و درخواست کردند که مسئله ساخت این بیمارستان حل شود. دکتر احمدی در آن سفر به من تأکید کرد که حتماً در بازگشت به تهران این موضوع را یادآوری کنم و بعد از بازگشت این موضوع را پیگیری کرد و در دیدار با خانم دکتر دستجردی، وزیر بهداشت وقت، این موضوع مطرح شد و تا آخرین مرحله پیگیر ساخت و تکمیل این بیمارستان بود. این بیمارستان در ایام کرونا کمک زیادی برای مردم این شهر بود.

دانشیار دانشگاه تهران افزود: دکتر احمدی در مسائل فقهی خود را مقلد می‌دانست، اما گاهی در مسائل فقهی اظهار نظر می‌کرد و چون با ذهن فلسفی به این موضوعات ورود می‌کرد، دقت بسیار عمیقی داشت. سال‌ها باید بگذرد تا حوزه و دانشگاه دوباره چهره‌ای مانند حجت‌الاسلام دکتر احمد احمدی را به خود ببیند. ایشان برای فرزندان، کارمندان سازمان سمت و جامعه، ‌اسوه و معلم اخلاق بود.

جهاد دانشگاهی با یک کار جهادی، آرا و اندیشه‌های دکتر احمدی را جمع‌آوری کند

دکتر مرقاتی با اشاره به برگزاری نشست بزرگداشت و نقد و بررسی آثار حجت‌الاسلام دکتر احمد احمدی توسط سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی گفت: یکی از ویژگی های مهم دکتر احمدی، شاگردپروری بود و برای دانشجویان (کارشناسی ارشد و دکترا) فقط یک استاد راهنمای معمولی نبود و پایان‌نامه‌ها و رساله‌های آنها را به دقت مطالعه می‌کرد. آرا و اندیشه‌های دکتر احمدی ناب و بی‌بدیل است و پیشنهاد می‌کنم جهاد دانشگاهی با یک کار جهادی، آرا و اندیشه‌های ایشان و پایان‌نامه‌ها و رساله‌های تحت راهنمایی ایشان را جمع‌آوری کند تا هم آرا و اندیشه‌های دکتر احمدی و هم شاگردان ایشان بهتر شناخته و به جامعه معرفی شوند.

استادی که شاگردان خود را مجذوب می‌کرد

دکتر شهین اعوانی، عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و یکی از شاگردان حجت‌الاسلام دکتر احمد احمدی در این نشست گفت: من از سال 1353 و زمانی که در رشته فلسفه دانشگاه تهران تحصیل می‌کردم، شاگرد دکتر احمدی بودم. گروه فلسفه در آن سال‌ها ویژگی متفاوتی نسبت به سایر رشته‌های دانشکده ادبیات دانشگاه تهران داشت و هنوز به خوبی جا نیافتاده بود. در گروه فلسفه 5 دانشجو (4 دانشجوی دختر و 1 دانشجوی پسر) بودیم. جو دانشگاه در زمان قبل از انقلاب متفاوت بود، اما دکتر احمدی با وجود اینکه یک استاد روحانی بود، بقدری تعامل خوبی با دانشجویان داشت که خانم‌هایی که مقید به خیلی مسائل هم نبودند، اما با ظاهر متفاوتی سر کلاس دکتر احمدی حضور پیدا می‌کردند. نظر و عمل را با هم داشت و استادی که با اعتقاد درس می‌دهد، ‌بدون اینکه اجباری در کار باشد، شاگرد را مجذوب خود می‌کند.

دکتر اعوانی افزود: رفتاری که در پدر خودم دیده بودم و در دکتر احمدی هم وجود داشت این بود که ایشان به خودش هم دروغ نمی‌گفت و این (دروغ نگفتن به خود) یعنی اهل ریا نبود و به همین دلیل، حرفش به دل می‌نشست. وقتی از تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش صحبت می‌کنیم،‌ برای دکتر احمدی بجز موضوع آموزش،‌ بحث پرورش هم بسیار اهمیت داشت.

عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران تصریح کرد: بعد از پیروزی انقلاب، در مقطع فوق لیسانس دانشگاه تهران پذیرفته شدم. در کلاس درس دو دانشجو (یک خانم و یک آقا) بودیم که دانشجوی دیگر بخاطر مسائل سیاسی دیگر در کلاس‌ها حضور نداشت و دکتر احمدی هر جلسه سراغ ایشان را می‌گرفت. خیلی عجیب بود ولی دکتر احمدی فقط به خاطر کلاس درس با یک دانشجو (من)،‌ هر هفته از قم به تهران می‌آمد و کلاس درس را با یک دانشجو برگزار می‌کرد.

دکتر اعوانی تصریح کرد: خدا را شاکرم در دوره‌ای تحصیل کردم که اساتیدی مانند حجت الاسلام دکتر احمد احمدی استاد من بودند؛ استادی که توانست شاگردان زیادی در در حوزه‌های مختلف فلسفه، سیاست و کاری تربیت کند و شاگردان همواره با نام نیک از دکتر احمدی یاد می‌کنند.

شاگردپروری، یکی از ویژگی‌های اصلی دکتر احمدی

دکتر حمیدرضا خادمی،‌ معاون پژوهشی سازمان سمت نیز در این نشست تأکید کرد: قرار بود دکتر مهدوی زادگان، رییس سازمان سمت شخصاً در این نشست حضور داشته باشند که به دلیل مصادف شدن جلسه‌ای، امکان حضور پیدا نکردند.

دکتر خادمی افزود: پیام جامع و رسای مقام معظم رهبری، ‌مراجع تقلید، اساتید حوزه و دانشگاه در زمان فوت دکتر احمدی، ‌گویای بخشی از شخصیت بزرگ این استاد است. من از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ در خدمت ایشان بودم؛ البته از دوران دانشجویی در رشته فلسفه، دکتر احمدی را می‌شناختم و از مقطع دکترا و پس از آن در سازمان سمت، در محضر استاد بودم. شاگردپروری یکی از ویژگی‌های اصلی دکتر احمدی بود.

معاون پژوهشی سازمان سمت تأکید کرد: دکتر احمدی نبوغ بالایی و شجاعت علمی مثال‌زدنی داشت. بسیاری از مسائل معروف در فلسفه را نمی‌پذیرفت یا مورد نقد قرار می‌داد. کتاب‌ "بن‌لایه‌های شناخت" یکی از اصلی‌ترین آثار دکتر احمدی محسوب می‌شود. البته آثار دیگری از ایشان پس از فوت در دسترس قرار گرفته است. یکی از آثار مهم ایشان، ترجمه‌ای بر رساله راهنمای قواعد ذهن دکارت است که دکتر لاریجانی درحال کار روی این کتاب هستند.

دکتر خادمی تصریح کرد: کتاب پادزهر در دفع انکار نزول وحی: پاسخی فشرده به کتاب بسط تجربه نبوی نیز کتابی بسیار خواندنی است و دکتر احمدی در این کتاب، بسیاری از دیدگاه‌های مهم در این حوزه را مورد نقد قرار داده است.