علم بیان یکی از شاخه‌های مهم بلاغت است که براساس آن می‌توان معنی واحدی را به شیوه‌های گوناگون به کار برد مشروط بر آن که مبتنی بر تخیل باشد. در این فن چهار موضوع مجاز، تشبیه، استعاره، کنایه و دیگر شاخه‌های مرتبط با آنها بررسی می‌شود. در این کتاب با نگاهی تحلیلی به علم بیان و با عنایت به اندیشه‌هایی که تا کنون در این زمینه مطرح شده است، دیدگاه‌ها و مطالب جدیدی عرضه می‌شود. رویکرد این کتاب چنان که از نام آن پیداست صرفاً تکرار تعریف‌ها و شاهد مثال‌های این فن نیست بلکه بنای آن بر بررسی، نقد، تحلیل و گاهی ارائه دیدگاه‌های جدید در این زمینه است.