سازمان اجتماعی از تمامیت کنش اجتماعی در درون جمعی معین ناشی می‌شود و تمام عناصر فرهنگی و ساختی، متغیرها و عواملی که در تعیین، سازماندهی، هدایت و انگیزش کنش هریک از افراد مؤثرند، در ایجاد آن سهیم‌اند. این کتاب با هدف بررسی نقش و روش جامعه‌شناسی در مطالعۀ سازمان اجتماعیِ جوامع کلی بر آن است مسائل ساخت‌ها و کارکرد سازمان اجتماعی را بسط داده و با سنخ‌شناسی جوامع سنتی و تکنولوژیک، آنها را به لحاظ ساخت و سازمان اجتماعی تحلیل نماید. نگارنده در چهار فصل بر ضرورت یک تحلیل نظام‌مند تأکید می‌کند و می‌کوشد از میان رهیافت‌های فونکسیونالیستی و ساخت‌گرا به شاخص‌هایی مشترک با هدفی واحد دست ‌یابد. وی نتیجه می‌گیرد که جامعه‌شناسی همچنان دربارۀ یک نظریه توافق عام ندارد و همین فقدان چهارچوب نظری، موجب ناپیوستگی ادامه‌دار مطالعات تجربی خواهد بود؛ زیرا داده‌ها در صورتی به علم جامعه‌شناسی می‌انجامند که در یک چهارچوب تحلیلی و منطقی منسجم گردند.