پیامبر بزرگوار اسلام (ص) فرمودند: اول تربیت بعد اداره و مدیریت، یعنی تغییر فرد و جمع باید از باطن انسانها شروع شود. فردریک مایر، تاریخ‌نگار اندیشه‌های تربیتی هم می‌گوید: سه روش عمده برای حل مشکلات جهانی وجود دارد: انقلاب، جنگ و تربیت؛ اما انقلابهای فرانسه و روسیه نشان داده‌اند که ممکن است انقلابیون در پایان کار وضعی بدتر از گذشته به وجود آورند. از طرفی جنگ نیز با اینکه به قول نیچه "عصاره تمدن" است، اما میلیونها انسان بی‌گناه کشته شده در سده بیستم حاصل آن است. با آگاهی از اینکه تربیت، مدینه فاضله را به سرعت پدید نمی‌آورد و داروهای سحر‌آمیز تجویز نمی‌کند، اما بشر را متوجه امکانات خلاق خود می‌کند و در واقع مؤثرترین حربه برای بقای بشر است. براین اساس در کتاب حاضر سعی در بیان مبانی و اهداف تربیت اسلامی شده است که تحقق نسبی این اهداف در بینش و منش افراد، مستلزم دو نکته اساسی است: 1) وجود و حضور معلمان و استادانی که خود، سرمشق و الگویی جذاب به سوی اهداف تربیتی و کرامت انسانی باشند. 2) نظامی اجتماعی-سیاسی که اولویت کار خود را تربیت قرار دهد و با همه امکانات، سیستم تربیتی را در ابعاد علمی و عملی یاری نماید. امیدواریم این آرزو در آینده‌ای نه چندان دور محقق گردد.